Ik drink regelmatig kraanwater. Het is er altijd, er komt nooit geen water uit de kraan. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het natuurlijk niet. Al jaren horen wij dat het grondwaterpeil in Nederland te laag is, en grondwater is een belangrijke bron van drinkwater. De laatste tijd gaat het weer wat beter. Er is dit najaar de nodige regen gevallen, en ook de sneeuw in februari heeft geholpen om de tekorten aan te vullen. Maar er is meer nodig, niet meer regen en sneeuw, maar meer duurzame maatregelen om de watervoorziening op peil te houden. De opwarming van de aarde heeft de afgelopen jaren tot periodes van droogtes geleid. Regenval helpt wel wat, maar het is eigenlijk een druppel op een gloeiende plaat.

Ons land is beroemd om zijn strijd tegen het water. Een deel van het land ligt onder de zeespiegel. Wij zijn goed in het afvoeren van water naar de rivieren en naar de zee, om droge voeten te houden. Maar de klimaatverandering dwingt ons om iets anders aan te leren: water bewaren. We moeten nu meer gaan doen om rivierwater en regenwater op te slaan. Dat kan dan gebruikt worden in periodes van droogte. Volgens Deltares, kennisinstituut op het gebied van water en ondergrond, zijn er gebieden waar volop ruimte in de ondergrond aanwezig is om rivierwater op te slaan. De Veluwe, het grootste en hoogste zandgebied in ons land, is daar zeer geschikt voor. Via de Rijn en de Maas komt drie keer zoveel water ons land binnen dan er valt aan neerslag. Dit is zoet water dat grotendeels naar zee stroomt. We kunnen veel meer van dat water aftappen en opslaan, aldus Deltares.

Daarnaast zou het helpen als drinkwaterbedrijven minder grondwater gebruiken. Dat is weliswaar schoner en dus goedkoper te zuiveren, maar als het niet onbeperkt voorradig is, moeten we andere bronnen aanboren. Dat betekent dus meer investeren in waterzuivering.

Ook inwoners kunnen wat doen: een regenton aanschaffen en de tegels uit de tuin halen. Als we ons water beter managen, houden we genoeg over voor droge tijden.